Արխիւ

Ռուսաստան եւ Վրաստան «Կանաչ գօտի» պիտի ապահովեն Հայաստանի բեռներուն:
Նիկոլ Փաշինեանի եւ Միխայիլ Միշուսթինի միջեւ շաբաթավերջին տեղի ունեցաւ հեռախօսազրոյց մը:

Լեռնային Ղարաբաղի մէջ վաղը նախատեսուած են ընտրութիւններ։ Արցախի ժողովուրդը քուէատուփի մօտ պիտի փութայ ընտրելու համար երկրի թէ՛ նոր նախագահը եւ թէ խորհրդարանը։

Ֆրանսահայ հեղինակաւոր պետական-քաղաքական գործիչը զոհ գնաց քորոնաժահրի համաճարակին:
Ոչ եւս է Փաթրիք Տէվէճեան, որ սփիւռքի ամենաազդեցիկ դէմքերէն մին էր Եւրոպայի մէջ: Հայաստանի Հանրապետութեան պետական աւագանին եւ Ամենայն Հայոց Վեհափառ Հայրապետը հրապարակեցին ցաւակցականներ:

ՎԱՀՐԱՄ ԷՄՄԻԵԱՆ

Ֆրանսայի Ելեւմուտքի նախարար Պրիւնօ լը Մեր քորոնաժահրին դէմ պայքարը նկատեց «տնտեսական եւ ելեւմտական պատերազմ»: Ան այդպիսով մատնանշեց այդ պայքարին բնոյթներէն մէկը, սակայն ոչ՝ արդիւնքը:

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

Ինչպէս յաճախ կը կրկնենք, առածը կ՚ըսէ. «Չափաւորութիւնը կէս Աստուած է»։ Անշուշտ որ ո՛չ մէկ բան կարելի է համեմատել կամ նմանցնել Աստուծոյ, բայց «չափաւորութեան» կարեւորութիւնը եւ անհրաժեշտութիւնը շեշտելու համար, թերեւս քիչ մը «չափազանցուած» առած մը պէտք է ընդունիլ այս խօսքը։

Նորին Ամենապատուութիւն Տ. Սահակ Բ. Սրբազան Պատրիարք Հօր պատգամը. «Այսօր Սուրբ Աստուածածնի առջեւ ծնրադիր իր բարեխօսութիւնը կը խնդրենք այս քորոնաժահրի համաճարակին դէմ, որպէսզի իր զօրութիւնը ցոյց տայ եւ վերստին չարը խափանէ, որովհետեւ երբեմն մարդուն ուժերը բաւարար չեն»:
«Սա ոսկի առիթի մը կրնանք վերածել՝ երբ որ մենք մեր առանձնութիւնը կ՚օգտագործենք Աստուծմով լեցուելու, սուրբերով լեցուելու, Աւետարանի խօսքերով լեցուելու համար»:

ԳՐԻԳՈՐ Ա. ՔՀՆՅ. ՏԱՄԱՏԵԱՆ

Հասանք մեր հաւատքի հօր Ս. Գրիգոր Լուսաւորչի խոր վիրապ մուտքի տօնին։
Տօնակատարութիւն մը, որուն միջոցաւ կը յայտնուի Անակի որդի Սուրէնի հաւատքի արիութիւնը։

Առողջապահութեան նախարար Ֆահրետտին Քոճա յայտարարեց, որ Թուրքիոյ մէջ քորոնաժահրի համաճարակի զոհերու թիւը բարձրացած է 75-ի։ Երէկ, 16 հիւանդ զոհ գացած է համաճարակի եւ ըստ վերջին տուեալներուն՝ վարակուածներու թիւն ալ հասած է 3 հազար 629-ի։

ԱՐԱ ԳՕՉՈՒՆԵԱՆ

Հասարակութիւններէ ներս ճակատագրակից ըլլալու հասկացութիւնը կը բիւրեղանայ՝ ուրախութիւնները կամ տխրութիւնները բաժնելու հասարակաց յայտարարին վրայ։ Պարզ է, որ ուրախութիւններու պարագան աւելի հարթ է, որովհետեւ դրական առիթով, լաւ պահու մէջ մարդիկ կամ հասարակութիւնները սովորաբար չեն մնար առանձին։ Հապա վա՞տ պահը… Տխրութեան, ցաւի, դժուարութեան պահը անշուշտ շատ աւելի լուրջ է եւ շատ աւելի յատկանշական։