Արխիւ

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

«Այ­լա­կեր­պու­թիւն» կը նշա­նա­կէ կեր­պա­րա­նա­փո­խու­թիւն, ձե­ւա­փո­խու­թիւն, կեր­պա­րան­քէ մը՝ ու­րիշ կեր­պա­րանք անց­նիլ՝ կեր­պա­փո­խու­թիւն։ Ուս­տի ե­թէ հար­ցը ար­տա­քին տես­քի, ձե­ւի փո­փո­խու­թիւն է, երկ­րա­ւոր ար­ժէ­քի մը փո­փո­խու­թիւ­նը կ՚են­թադ­րէ, իսկ ե­թէ հո­գե­ւոր աշ­խար­հի, ներ­քին փո­փո­խու­թիւն մըն է, ա­սի­կա հո­գե­պէս, ներք­նա­պէս փո­խուիլ է։

Հայ եւ օտար գործարարներ յառաջիկայ աշնան քննարկումներու համար ժամադրուած են Փարիզի մէջ:
Ըստ Հայկական գործարար գործակալութեան նախագահ Վարդան Գաբրիէլեանի, աշխատանք պէտք է տանիլ Հայաստանի տնտեսական միջավայրի բարելաւման համար:

Փոր­թու­գա­լի ֆութ­պո­լի ազ­գա­յին հա­ւա­քա­կա­նը դար­ձաւ Եւ­րո­պա­յի ա­խո­յեան։ Ե­րէկ ե­րե­կո­յեան հա­մայն ֆութ­պո­լի աշ­խար­հին ու­շադ­րու­թիւ­նը կեդ­րո­նա­ցած էր Փա­րի­զի վրայ։ «Եւ­րօ-2016»ի ա­ւար­տա­կա­նը տե­ղի ու­նե­ցաւ «Սթատ տը Ֆրանս»ի մէջ, Սեն Տը­նի։

Հա­յաս­տա­նի Ար­տա­քին գոր­ծոց նա­խա­րար Ե­դուարդ Նալ­պան­տեան այ­սօր կ՚այ­ցե­լէ Քիեւ։ Պաշ­տօ­նա­կան աղ­բիւր­նե­րու հա­ղոր­դում­նե­րով, ան կը մաս­նակ­ցի Եւ­րո­միու­թեան Ա­րե­ւե­լեան գոր­ծըն­կե­րու­թեան ծրագ­րի ան­դամ եր­կիր­նե­րու ար­տա­քին գոր­ծոց նա­խա­րար­նե­րու ան­պաշ­տօն ժո­ղո­վին։

«Լեռնային Ղարաբաղի պարագային կարգավիճակը պիտի փոխուի՝ եթէ ճանաչում գտնէ Արցախի ժողովուրդին ինքնորոշման իրաւունքը»:
Սերժ Սարգսեան ՆԱԹՕ-ի Վարշաւիոյ գագաթաժողովին ընթացքին յայտնեց, որ հիմնախնդրի կարգաւորման առջեւ այսօր գլխաւոր խոչընդոտն է Ատրպէյճանի բարձր ղեկավարութեան վարած քաղաքականութիւնը եւ հարցը խաղաղ ճանապարհով լուծելու ուղղութեամբ կամքի բացակայութիւնը:

Ս. Սանդուխտ եկեղեցւոյ տարեկան անուան տօնախմբութիւնը փայլուն անցաւ:
Տ. Արամ Արքեպիսկոպոս Աթէշեան նախագահեց Ռումելիհիսարի արարողութիւններուն:

ՏՔԹ. ՀՐԱՅՐ ՃԷ­ՊԷ­ՃԵԱՆ

«Այս­տե­ղէն կը սկսի Հա­յաս­տա­նը»:
Տքթ. Սու­րէն Դա­նիէ­լեանն է՝ Ե­րե­ւա­նի Խա­չա­տուր Ա­բո­վեա­նի ա­նուան հայ­կա­կան պե­տա­կան ման­կա­վար­ժա­կան հա­մալ­սա­րա­նի «Սփիւռք» գի­տաու­սում­նա­կան կեդ­րո­նի վա­րիչ-տնօ­րէ­նը:

Ս. ՄԱՀ­ՍԷ­ՐԷ­ՃԵԱՆ

Յու­նի­սի կէ­սե­րուն Հա­յաս­տան, հայ ժո­ղո­վուրդն ու հայ եր­գը հրա­ժեշտ տուին մեծ ա­րուես­տա­գի­տու­հիի մը՝ երգ­չու­հի եւ եր­գիչ­նե­րու դաս­տիա­րակ Օ­ֆե­լիա Համ­բար­ձու­մեա­նին, ո­րուն մեկ­նու­մով մեր ժո­ղովր­դա­կան եր­գի պատ­մու­թեան մէջ  դա­րաշր­ջան մը վերջ գտաւ:

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

Յա­ճախ կը կրկնենք՝ «ա­ռող­ջու­թիւն»ը իր ընդ­հա­նուր եւ լայն ա­ռու­մով, պէտք չէ՛ հասկ­նալ միայն «մարմ­նա­կան ա­ռող­ջու­թիւն»։ Ար­դա­րեւ, մարդ միայն մարմ­նա­ւոր էակ մը չէ, այլ նաեւ՝ հո­գե­ւոր եւ մտա­ւոր, բա­նա­կան էակ մըն է։ Ու­րեմն չի բա­ւեր միայն «մարմ­նա­կան ա­ռող­ջու­թիւն»ը՝ կա­տա­րեալ ա­ռողջ մարդ մը ըլ­լա­լու հա­մար, հա­պա պէտք է նաեւ հո­գե­կան ու մտա­յին ա­ռող­ջու­թիւ­նը, ը­սենք՝ կա­տա­րե­լու­թիւ­նը։