Արխիւ

Թուր­քիոյ Հայ Կա­թո­ղի­կէ Հա­սա­րա­կու­թեան Վի­ճա­կա­ւոր Տ. Լե­ւոն Արք. Զէ­քիեան շա­բա­թա­վեր­ջին այ­ցե­լեց Սա­մա­թիոյ Ա­նա­րատ Յղու­թիւն վար­ժա­րա­նը, ուր հիւ­րըն­կա­լուե­ցաւ ջեր­մօ­րէն։ Գե­րա­պայ­ծա­ռին կ՚ըն­կե­րա­նար Տ. Աբ­րա­համ Ծ. Վրդ. Ֆը­րա­տեան։

Կը տե­ղե­կա­նանք, որ Տ. Թա­թուլ Ծ. Վրդ. Ա­նու­շեան ե­րէկ ե­րե­կո­յեան մեկ­նե­ցաւ Ե­րե­ւան՝ իր հետ ու­նե­նա­լով Ֆէ­րի­գիւ­ղի Ս. Վար­դա­նանց Դպրաց Դաս-երգ­չա­խում­բի խմբա­վար Ատ­րու­շան Հա­լա­ճեանն ու Տնօ­րէն խոր­հուր­դի ա­տե­նա­պետ Նու­պար Կիւ­զէլ­տէվ­լէ­թեա­նը։ Հայր Սուր­բը եւ ըն­կե­րա­կից­նե­րը կը նա­խա­տե­սեն շփում­ներ ու­նե­նալ Հա­յաս­տա­նի Մշա­կոյ­թի Նա­խա­րա­րու­թե­նէն ներս։

Պատ­րիար­քա­կան Ընդ­հա­նուր Փո­խա­նորդ Տ. Ա­րամ Արք. Ա­թէ­շեան կ՚այ­ցե­լէ Սուրբ Ե­րու­սա­ղէմ։ Ծա­նօթ է, որ Սուրբ Քա­ղա­քին մէջ Հա­յաս­տա­նեայց Ա­ռա­քե­լա­կան Ե­կե­ղե­ցին այս Կի­րա­կի պի­տի տօ­նախմ­բէ Ս. Զա­տի­կը, ըստ հին տո­մա­րի։

Ա­ւե­լի քան ե­րեք հա­րիւր եւ ութ­սուն հրա­տա­րակ­չա­տու­ներ՝ քսան տար­բեր եր­կիր­նե­րէ ժա­մա­նած՝ մաս կազ­մե­ցին Պահ­րէյ­նի թա­գա­ւո­րու­թեան 17-րդ Մի­ջազ­գա­յին գիր­քի ցու­ցա­հան­դէ­սին։ Ցու­ցա­հան­դէ­սը տե­ղի ու­նե­ցաւ Մարտ 24-Ապ­րիլ 3 թուա­կան­նե­րուն մի­ջեւ, Պահ­րէյ­նի Ազ­գա­յին թան­գա­րա­նի մեծ ցու­ցա­հան­դէ­սի սրա­հին մէջ՝ կազ­մա­կեր­պու­թեամբ Մշա­կոյ­թի նա­խա­րա­րու­թեան։

 ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

Սա ի­րո­ղու­թիւն մըն է, թէ՝ ա­մէն ճշմար­տու­թիւն յա­ճախ քօ­ղի մը ե­տին ծած­կուած կ՚ըլ­լայ։ Ուս­տի բա­ւա­կան չէ՛ ճշմար­տու­թեան գո­յու­թիւ­նը, էա­պէս ներ­կա­յու­թիւ­նը. պէ՛տք է որ ա­նոր վրայ փռուա­ծը վեր­ցուի եւ ծած­կուա­ծը բա­ցա­յայտ­նուի։ Ճշմար­տու­թիւ­նը՝ ի­րա­պէս «ճշմար­տու­թի՛ւն» է, երբ կը տես­նուի իր ճշմա­րիտ ե­րե­սով եւ ոչ թէ՝ քօ­ղա­րուած եւ ծած­կուած

Հա­յաս­տա­նի Ա­մե­րի­կեան հա­մալ­սա­րա­նի Ա­գեան պատ­կե­րաս­րահն ու Ան­տի­կեան պատ­կե­րաս­րա­հը ներ­կա­յա­ցու­ցին Ա­րա­րատ Սարգ­սեա­նի «Ո՛ւր փնտրել դրախ­տը» խո­րագ­րեալ ցու­ցա­հան­դէ­սը։

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

Գէորգ Դ Քե­րես­տէ­ճեան (1866-1882) Հա­յոց Կա­թո­ղի­կո­սը փոր­ձեց Սսի եւ Աղ­թա­մա­րի կա­թո­ղի­կո­սա­կան խնդիր­նե­րը լու­ծել։ Այս հար­ցին լուծ­ման վրայ մեր­ձա­ւոր հսկո­ղու­թիւն ու­նե­նալ կ՚ու­զէր Հայ­րա­պե­տը։

Եւ­րո­միու­թեան կող­մէ սու­րիա­ցի գաղ­թա­կան­նե­րուն յատ­կաց­ման նպա­տա­կով Թուր­քիոյ հա­մար նա­խա­տե­սուած 3 մի­լիառ եւ­րո­յին 428 մի­լիոն­նոց բա­ժի­նը պի­տի յատ­կա­ցուի Գեր­մա­նիոյ կա­ռա­վա­րու­թեան կող­մէ։ Գեր­մա­նիոյ Ելմ­տա­կան նա­խա­րա­րու­թեան աղ­բիւր­նե­րը ե­րէկ տե­ղե­կա­ցու­ցին, թէ գաղ­թա­կան­նե­րուն հա­մար նա­խա­տե­սուած 3 մի­լիառ եւ­րո­յին 1 մի­լիա­ռը պի­տի տրա­մադ­րուի ԵՄ-ի հա­սա­րա­կաց պիւտ­ճէէն, իսկ մնա­ցեալ 2 մի­լիառ եւ­րոն պի­տի տրա­մադ­րեն ան­դամ եր­կիր­նե­րը։

«Ի­րաք-Շա­մի իս­լա­մա­կան պե­տու­թիւն» (Ի­ՇԻՊ) ա­հա­բեկ­չա­կան խմբա­ւոր­ման դէմ Թուր­քիա այս օ­րե­րուն կ՚ո­րո­նէ հետզ­հե­տէ ա­ւե­լի ազ­դու մի­ջոց­ներ։ Վեր­ջին շրջան­նե­րուն Սու­րիոյ սահ­մա­նա­կից Քի­լի­սի մէջ ստեղ­ծուած է ար­տա­սո­վոր կա­ցու­թիւն։ Ար­դա­րեւ, Ի­ՇԻՊ-ի ա­հա­բե­կիչ­նե­րը կը ռմբա­կո­ծեն այս քա­ղա­քը, ուր ցարդ շուրջ եր­կու տաս­նեակ քա­ղա­քա­ցի­ներ զո­հուած են։