Արխիւ

Հա­յաս­տա­նի Գի­տու­թիւն­նե­րու ազ­գա­յին ա­կա­դե­միոյ Ա­րե­ւե­լա­գի­տու­թեան կա­ճա­ռը կը ծրագ­րէ հրա­տա­րա­կել քա­ռա­հա­տոր մը, որ կը կո­չուի «Հա­յաս­տա­նի յա­րա­կից եր­կիր­նե­րու պատ­մու­թիւն»։ «Ար­մէնփ­րէս»ի հա­ղոր­դում­նե­րով, ա­ռա­ջին հա­տո­րը ար­դէն լոյս տե­սած է ու կը վե­րա­բե­րի հին շրջա­նին։ Այդ մէ­կը կը ներ­կա­յաց­նէ տա­րած­քաշր­ջա­նի հա­րե­ւան­նե­րու պատ­մու­թիւ­նը հայ­կա­կան տե­սան­կիւ­նէն։

Հան­րա­պե­տու­թեան Նա­խա­գահ Րէ­ճէպ Թայ­յիպ Էր­տո­ղան յայ­տա­րա­րեց, որ Թուր­քիա ա­ռան­ձին թո­ղուած է «Ի­րաք-Շա­մի իս­լա­մա­կան պե­տու­թիւն» (Ի­ՇԻՊ) ա­հա­բեկ­չա­կան կազ­մա­կեր­պու­թեան դէմ պայ­քա­րին մէջ։ «Ա­նա­տո­լու» գոր­ծա­կա­լու­թեան հա­ղոր­դում­նե­րով, շա­բա­թա­վեր­ջին Իս­թան­պու­լի մէջ կազ­մա­կեր­պուած հա­ւա­քոյ­թի մը ըն­թաց­քին ու­նե­ցած ե­լոյ­թին ժա­մա­նակ Էր­տո­ղան անդ­րա­դար­ձաւ Սու­րիոյ ի­րադ­րու­թեան։

ԿԱ­ՐՕ ՊԵՏ­ՐՈ­ՍԵԱՆ

Ժո­ղո­վուրդ­նե­րու կեան­քին եւ պատ­մու­թեան մէջ, ա­մէ­նու­րեք բնա­կան ե­րե­ւոյթ ե­ղած է, որ նշա­նա­կա­լի դէպ­քեր, հայ­րե­նա­սի­րա­կան սխրա­գոր­ծու­թիւն­ներ, կրօ­նա­կան, նպա­տա­կա­յին ե­րա­զուած ի­րա­գոր­ծում­ներ ար­ժա­նա­նան հա­ւա­քա­կա­նու­թիւն­նե­րու գնա­հա­տան­քին եւ յա­ջոր­դա­կան սե­րունդ­ներ զա­նոնք իբր ա­ւանդ պա­հեն ու գնա­հա­տեն մաս­նա­ւոր յի­շա­տա­կու­թեամբ, կամ՝ իբ­րեւ տօն

Ռու­սաս­տա­նի ժո­ղովր­դա­կան ա­րուես­տա­գէտ, Սէն Փե­թերս­պուր­կի Պա­լէի պե­տա­կան ա­կա­դե­մա­կան թատ­րո­նի գե­ղա­րուես­տա­կան ղե­կա­վար Պո­րիս Էյֆ­ման պար­գե­ւատ­րուե­ցաւ Հա­յաս­տա­նի Հան­րա­պե­տու­թեան Պա­տուոյ շքան­շա­նով։ «Ար­մէնփ­րէս»ի հա­ղոր­դում­նե­րով, Հա­յաս­տա­նի Մշա­կոյ­թի նա­խա­րար Յաս­միկ Պօ­ղո­սեան այս պար­գե­ւը վեր­ջերս հան­դի­սա­ւոր պայ­ման­նե­րու ներ­քեւ յանձ­նեց ռուս յայտ­նի ա­րուես­տա­գէ­տին։

ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ

​Սու­րիա­կան պա­տե­րազ­մի այս փու­լի ա­մե­նէն խորհր­դան­շա­կան օ­րա­կար­գը Հա­լէպն է: Հա­լէ­պին տի­րա­պե­տե­լու կը ջա­նան Սու­րիոյ պա­տե­րազ­մին մաս­նա­կից գլխա­ւոր ե­րեք կող­մե­րը:

Թոփ­գա­բուի Լե­ւոն-Վար­դու­հեան վար­ժա­րա­նի եր­դի­քին տակ նշուե­ցաւ Մայ­րե­րու օ­րը։ Ման­կա­պար­տէ­զի փոք­րիկ­նե­րը պատ­րաս­տած էին այս տա­րուան հան­դի­սու­թիւ­նը, ո­րուն ներ­կայ գտնուե­ցան Թոփ­գա­բուի Ս. Նի­կո­ղա­յոս ե­կե­ղեց­ւոյ թա­ղա­յին խոր­հուր­դի ներ­կա­յա­ցու­ցիչ­նե­րը, վար­ժա­րա­նի ու­սուց­չա­կան կազ­մը, Ծնո­ղաց միու­թեան ան­դա­մու­հի­նե­րը, ծնող­ներ եւ հիւ­րեր։

Թրքա­հայ ու­սուց­չաց միու­թեան ա­ւան­դա­կան նա­խա­ճա­շի հա­ւա­քոյ­թը կա­յա­ցաւ ե­րէկ։ Հանգս­տեան կո­չուած ու գոր­ծու­նեայ ու­սու­ցիչ­ներ Համ­բարձ­ման ար­ձա­կուր­դէն օգ­տուե­լով, ինչ­պէս ան­ցեալ տա­րի­նե­րուն, ապ­րե­ցան ան­մո­ռա­նա­լի ժա­մեր՝ Ֆե­ներ­պահ­չէի «Ռո­ման­թի­քա» ծո­վա­հա­յեաց զբօ­սա­րա­նին մէջ։

Ա­մե­րի­կա­հայ յայտ­նի մտա­ւո­րա­կան եւ հե­ղի­նա­կա­ւոր ե­րաժշ­տա­գէտ Գրի­գոր Փի­տէ­ճեա­նէն վեր­ջերս խո­րին շնոր­հա­կա­լու­թեամբ ստա­ցանք իր կող­մէ հե­ղի­նա­կուած եր­կու գիր­քեր։ Ան բա­րի ե­ղած էր խմբագ­րու­թեանս հա­մար մա­կագ­րել իր լոյս ըն­ծա­յած «Քրիս­տա­փոր Կա­րա-Մուր­զա» եւ «Հայ Ե­կե­ղեց­ւոյ ե­րաժշ­տու­թիւ­նը (պատ­մա­կան ակ­նարկ)» գոր­ծե­րը, ո­րոնք մե­զի հա­սան քա­ղաքս այ­ցե­լած իր բա­րե­կամ­նե­րէն մէ­կուն մի­ջո­ցաւ։

Հակառակ Հայաստանի հրատապ առաջնահերթութիւններուն, սուրիահայոց հարցերը չեն անտեսուիր:
Գործ եւ բնակարան գտնելու ուղղեալ ջանքերը կը շարունակեն ներկայացնել կենսական նշանակութիւն: