Արխիւ

ԱՐԱ ԳՕՉՈՒՆԵԱՆ

Գումգաբուի մէջ կազմակերպուած Ս. Ծննդեան ընդունելութեան ընթացքին արծարծուած հարցերը - 1:
Պատրիարքական Ընդհանուր Փոխանորդ Տ. Արամ Արք. Աթէշեան մանրամասնեց իր մօտեցումները թրքահայ կեանքի առաջնահերթ խնդիրներուն շուրջ՝ միշտ շեշտադրելով միասնականութեան ոգիին անհրաժեշտութիւնը:

Պա­քըր­գիւ­ղի Տա­տեան վար­ժա­րա­նին մէջ Ա­մա­նո­րի եւ Սուրբ Ծննդեան շրջա­նին տե­ղի ու­նե­ցան եր­կու փայ­լուն ա­ւան­դա­կան հան­դէս­ներ, ո­րոնք տօ­նա­կան տրա­մադ­րու­թիւն ստեղ­ծե­ցին ա­շա­կեր­տու­թեան մօտ։ Դեկ­տեմ­բե­րի 29-ին եւ 30-ին կազ­մա­կեր­պուած խրախ­ճանք­նե­րուն ժա­մա­նակ տօ­նա­կան շրջա­նի ո­գե­ւո­րու­թեան մաս­նա­կից եւ ի­մաս­տին հա­ղոր­դա­կից դար­ձան ման­կա­պար­տէ­զի, նա­խակր­թա­րա­նի եւ միջ­նա­կար­գի սա­նե­րը։

Ա­մա­նո­րի եւ Ս. Ծննդեան տա­ղա­ւա­րի շրջա­նին Ֆէ­րի­գիւ­ղի Ս. Վար­դա­նանց ե­կե­ղե­ցիէն ներս ապ­րուե­ցաւ մեծ ո­գե­ւո­րու­թիւն։ Վար­դա­նանց Դպրաց Դաս-երգ­չա­խումբն ալ ան­մասն չմ­­նաց ստեղ­ծուած մթնո­լոր­տէն, մաս­նա­ւո­րա­պէս իր ման­կա­պա­տա­նե­կան կազ­մով։

Անց­նող օ­րե­րուն հա­մա­ցան­ցի մէ­կէ ա­ւե­լի օգ­տա­տէ­րեր գրե­ցին Յի­սուս Քրիս­տո­սի Ծննդեան օ­րուան ճիշդ թուա­կա­նի նշման մա­սին: Իւ­րա­քան­չիւ­րը տար­բեր մեկ­նա­կէտ ու­նե­նա­լով կը փոր­ձէր հա­մո­զում ձե­ւա­ւո­րել, որ «ի­ր» հա­մայն­քին կող­մէ ըն­դու­նուած օրն է ճիշ­դը՝ տօ­նե­լու Սուրբ Ծննդեան օ­րը:

Ստորեւ կը ներկայացնենք Ամենայն Հայոց Տ.Տ. Գարեգին Բ. Կաթողիկոսին հայրապետական պատգամը Ս. Ծննդեան տաղաւարին առթիւ։

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

«Հո­գե­հան­գիստ», տա­րա­ցիօ­րէն կը նշա­նա­կէ՝ «ննջե­ցեա­լի հո­գի­նե­րու յա­ւի­տե­նա­կան հան­գիս­տին հա­մար ա­ղօթք, պա­տա­րագ»։ Ար­դա­րեւ «հո­գի» բա­ռը՝ բնիկ հըն-դեւ­րո­պա­կան «pouiio», «peu», «pau», փչել, հով հա­նել, ու­ռեց­նել, սու­լել եւ «հո­գի»ն ա­ւան­դել, ար­մա­տէն կու գայ։

ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ

Ճրա­գա­լոյ­ցի ու­րա­խա­րար օրն է: Վա­ղը հա­մայն հա­յու­թիւ­նը կը տօ­նէ Սուրբ Ծննդեան եւ Աս­տուա­ծա­յայտ­նու­թեան տօ­նը, իսկ մինչ այդ, այ­սօր, նա­խա­տօ­նա­կի այս հրա­շա­լի ա­ռի­թով, կը հա­մախմ­բուի ե­կե­ղեց­ւոյ մէջ՝ ներ­կայ ըլ­լա­լու Ճրա­գա­լոյ­ցի պա­տա­րա­գին:

Ա­ՐԱՄ ԱՐ­ՔԵ­ՊԻՍ­ԿՈ­ՊՈՍ Ա­ԹԷ­ՇԵԱՆ

Հա­պա ան­ձը ու­նայ­նա­ցուց ծա­ռա­յի կեր­պա­րանք առ­նե­լով՝ մար­դոց նման ըլ­լա­լով եւ մար­դու կեր­պա­րան­քո­վը Ինք­զինք խո­նար­հե­ցուց։

(Փի­լի­պպե­ցիս. 2.7-8)

Ֆրան­սա­հայ կարգ մը յայտ­նի ա­նուն­ներ վեր­ջին օ­րե­րուն պար­գե­ւատ­րուե­ցան «Լե­ժիոն տ՚Օ­նէօր»ի շքան­շա­նով։ Ֆրան­սա­յի մէջ սո­վո­րու­թիւն է ա­մէն տա­րես­կիզ­բին զա­նա­զան բնա­գա­ւառ­նե­րէ ներս կա­րե­ւոր ներդ­րում ու­նե­ցած ար­ժա­նա­ւոր­նե­րու պար­գե­ւատ­րու­մը։ «Նոր Յա­ռաջ»ի հա­ղոր­դում­նե­րով, այս տա­րի շքան­շա­նա­կիր­նե­րու ցան­կին մաս կազ­մե­ցին պատ­մա­բան­ներ՝ Ա­նա­հիտ Տէր-Մի­նա­սեան եւ Ռայ­մոն Գէոր­գեան, ո­րոնք ստա­ցան աս­պե­տի աս­տի­ճան։