Արխիւ

Կա­լա­թա­սա­րայ մար­զա­կում­բին պատ­կա­նող Գու­րու­չէշ­մէի կղզիի սե­փա­կա­նու­թեան ի­րա­ւուն­քին շուրջ ներ­կա­յիս կ՚ապ­րուի վէճ մը, ո­րու բե­րու­մով կա­տա­րուած է նաեւ դա­տա­կան դի­մում մը։

Ա­մե­նայն Հա­յոց Տ.Տ. Գա­րե­գին Բ. Կա­թո­ղի­կո­սը ե­րէկ Մայր Ա­թոռ Ս. Էջ­միած­նի մէջ հիւ­րըն­կա­լեց Ե­րե­ւա­նի մօտ Սլո­վա­քիոյ նո­րան­շա­նակ դես­պան Փե­թէր Փրի­փու­թէ­նը, ո­րու մշտա­կան նստա­վայ­րը կը գտնուի Մոս­կուա­յի մէջ։

Կար­ծես տրա­մադ­րու­թիւն ը­սո­ւա­ծը, սանկ, տե­սակ մը «բան» մըն է, որ շատ բա­րակ թե­լէ մը կա­խո­ւած կ՚ըլ­լայ, եւ որ ա­նա­խորժ լու­րով եւ կամ վի­ճա­բա­նու­թիւ­նէ մը ծնունդ ա­ռած ցնցու­մով մը կրնայ շու­տով փրթիլ ու իյ­նալ եւ պատ­ճառ դառ­նալ, որ դուն ըլ­լաս անտ­րա­մա­դիր, մտա­հոգ, ան­խօս, լուռ եւ՝ շրջա­պա­տէդ կա­մա­ւոր ձե­ւով ան­ջա­տո­ւած:

Ե­րե­ւա­նի նոր­ահաս­տատ Կո­մի­տա­սի թան­գա­րա­նը ար­դէն ա­ռար­կայ կը դառ­նայ գե­ղա­րուես­տա­սէր­նե­րու եւ ստեղ­ծա­գոր­ծա­կան շրջա­նակ­նե­րու ան­մի­ջա­կան ու­շադ­րու­թեան։ Թէեւ տա­կա­ւին շատ կարճ ժա­մա­նակ ան­ցած է այս թան­գա­րա­նի պաշ­տօ­նա­կան բա­ցու­մէն ի վեր, սա­կայն այն­տեղ ստեղ­ծուած է մեծ ե­ռու­զեռ։

Խոր ցա­ւով վե­րա­հա­սու ե­ղանք, թէ Շի­րի­նօղ­լու ըն­տա­նի­քը ե­րէկ ու­նե­ցած է ցա­ւա­լի եւ տխուր կո­րուստ մը։

Վա­գըֆ­նե­րու խոր­հուր­դի մօտ փոք­րա­մաս­նու­թեանց ներ­կա­յա­ցու­ցիչ Թո­րոս Ալ­ճան նա­խն­թաց օր հան­դի­պում մը ու­նե­ցաւ Վա­գըֆ­նե­րու Իս­թան­պու­լի Բ. շրջա­նի տնօ­րէն Իպ­րա­հիմ Սաֆ­ֆէթ Էր­թիւր­քի հետ։

2015-ի տարելիցի շրջանին «Tarih Vakfı»ի կողմէ կազմակերպուած ելոյթներու շարքը կը շարունակուի:
Տնտեսագէտ Նեւզատ Օնարան կալուածներու ձեռք փոխելու վերաբերեալ հարցերը մեկնաբանեց այն իրաւական ու քաղաքական գործընթացներու լոյսին տակ, որոնք Հանրապետութեան հիմնադրութեան առաջին տարիներուն հետ եւս առընչութիւն ունին:

«Տեփօիսթանպուլ»ի երդիքին տակ եզակի ցուցահանդէս մը՝ 2015 թուականի մթնոլորտին մէջ:
Գրիգոր Սահակօղլու ստեղծագործական տաղանդով կը ներկայացնէ պարապութեան հէքեաթ մը:

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

Ա­նա­սուն մը զգա­ցում ու­նի՞. ե­թէ կրնայ ան­գութ ըլ­լալ ըստ ե­րե­ւոյ­թի, չի կրնա՞ր նաեւ գո­րո­վիլ, երբ փո­խան ա­նէծ­քի սէ՛ր կ՚ըն­դու­նի։