Արխիւ

Գեր­մա­նիոյ ֆութ­պո­լի բա­ժա­կի մրցա­շար­քին 1-16-րդ հանգ­րուա­նին ծի­րին մէջ, Պո­րու­սիա Տորտ­մունտ 7-1 ար­դիւն­քով ջախ­ջա­խեց իր մրցա­կի­ցը՝ Փա­տեր­պոռ­նը, որ մաս կը կազ­մէ Բ. դա­սա­կար­գին:

​ՍԱԳՕ ԱՐԵԱՆ

Իս­րա­յէ­լի վար­չա­պե­տը հե­տա­մուտ է պատ­մու­թեան հին տետ­րակ­նե­րը բա­նա­լու: Ան ան­ցեալ շա­բաթ Ե­րու­սա­ղէ­մի մէջ կա­յա­ցած «Սիո­նիզ­մի մի­ջազ­գա­յին» ա­մե­նա­մեայ ժո­ղո­վին սուր յայ­տա­րա­րու­թեամբ մը հան­դէս գա­լով փոր­ձեց նա­ցիա­կան Գեր­մա­նիոյ կող­մէ հրեա­նե­րուն դէմ կա­տա­րուած «Հո­լո­քոս­տ­»ի հիմ­նա­կան մեղ­քը բեռց­նել ա­րաբ­նե­րուն վրայ:

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

Աշ­խար­հի վրայ՝ մար­դուս ըն­թաց­քը ո­րո­շող եր­կու զօ­րու­թիւն կայ, մին՝ «սէր»ը եւ միւ­սը՝ «նա­խանձ»ը։ 
Հա­ւա­տա­ցէք, սի­րե­լի ըն­թեր­ցող բա­րե­կամ­ներ, խորհր­դա­ծու­թեան այս նա­խա­դա­սու­թեամբ սկսե­լու հա­մար եր­կար ժա­մա­նակ խոր­հե­ցայ. ար­դեօք կը սխա­լի՞մ, մի­թէ սահ­մա­նա­փա­կած կ՚ըլ­լամ մարդ­կա­յին ա­զա­տու­թիւ­նը՝ նեղ շրջա­նա­կի մը մէջ պա­հե­լով ա­նոր գոր­ծու­նէու­թիւ­նը։ 

ՅԱ­ԿՈԲ ՎԱՐ­ԴԻ­ՎԱ­ՌԵԱՆ

Նի­ւեոր­քա­հա­յու­թեան ա­ռի­թը տրուե­ցաւ ներ­կայ գտնուե­լու եւ տա­րօ­րի­նակ ձեռ­նար­կի մը ա­կա­նա­տե­սը ըլ­լա­լու փոր­ձա­ռու­թիւ­նը ու­նե­նա­լու: Հայ­կա­կան բա­րե­գոր­ծա­կան ընդ­հա­նուր միու­թեան (ՀԲԸՄ) նա­խա­ձեռ­նու­թեամբ, Նիւ Եոր­քի ֆրան­սա­կան «Ա­լիանս» կա­ճա­ռի սրա­հին մէջ կազ­մա­կեր­պուե­ցաւ հան­դի­պում մը, ո­րու ըն­թաց­քին հա­կիրճ կեր­պով ներ­կայ հա­սա­րա­կու­թեան հրամ­ցուե­ցաւ Հա­յաս­տա­նի «Այբ» կրթա­կան հիմ­նար­կին կա­տա­րած աշ­խա­տանք­նե­րուն  մա­սին զե­կու­ցում մը:

ԳԷՈՐԳ ՊԵՏԻԿԵԱՆ

​Մար­դիկ ի­րենց ամ­բողջ կեան­քի ըն­թաց­քին կրնան հան­դի­պիլ զա­նա­զան եւ բազ­մա­զան, ան­գոյն եւ կամ գու­նա­ւոր հար­ցե­րու, դէմ­քե­րու, դէպ­քե­րու, տե­սա­րան­նե­րու, ե­րե­ւոյթ­նե­րու, ի­րա­վի­ճակ­նե­րու եւ կամ խնդիր­նե­րու, ո­րոնք ի­րենց հա­մար ան­հասկ­նա­լի կը թուին եւ նոյ­նիսկ՝ ան­բա­ցատ­րե­լի:

Ամենայն Հայոց Վեհափառ Հայրապետը այս շաբաթավերջին այցելութիւն մը կու տայ Թիֆլիզ:
Վաղը պիտի վերաօծուի վերջերս վերանորոգուած Ս. Գէորգ պատմական եկեղեցին, որ կառուցուած է 13-րդ դարուն: Ներկայ պիտի գտնուին նաեւ Հայաստանի եւ Վրաստանի ղեկավարները:

«Հայ­փոստ» ըն­կե­րու­թիւ­նը շրջա­նա­ռու­թեան մէջ դրաւ Հա­յաս­տա­նի ու­սա­նո­ղա­կան շի­նա­րա­րա­կան ջո­կատ­նե­րու 50-ա­մեայ յո­բե­լեա­նին ձօ­նուած մաս­նա­ւոր բա­ցիկ մը։ «Ար­մէնփ­րէս»ի հա­ղոր­դում­նե­րով, մէկ նա­մա­կա­նի­շով այս բա­ցի­կի ա­նուա­նումն է «Հա­յաս­տա­նի ու­սա­նո­ղա­կան ջո­կատ­նե­րու 50-ա­մեա­կը»։ 

​ԵԱՀԿ-ի Մինս­քեան խմբա­կի հա­մա­նա­խա­գահ­նե­րուն դէ­պի Լեռ­նա­յին Ղա­րա­բա­ղի հա­կա­մար­տու­թեան տա­րած­քաշր­ջան կա­տա­րած այ­ցե­լու­թեան ար­ձա­գանգ­նե­րը կը շա­րու­նա­կեն զբա­ղեց­նել օ­րա­կար­գը։ Միջ­նորդ­նե­րը ե­րէկ հա­մա­տեղ յայ­տա­րա­րու­թիւ­նով մը հան­դէս ե­կան ամ­փո­փե­լով ի­րենց վեր­ջին ու­ղե­ւո­րու­թիւ­նը։

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

Հայ գի­րե­րու գիւ­տը սկզբնա­կէ՛տն է հա­յադ­րոշմ մշա­կու­թե­նա­կան շար­ժու­մի, հա­յադ­րոշմ գրա­կա­նու­թեան եւ հա­յա­շունչ դպրու­թեան ու դաս­տիա­րա­կու­թեան։ Մէկ խօս­քով, Հայ գի­րե­րու գիւ­տը՝ նոր եւ նո­րո­գուած ըն­կե­րա­յին եւ մշա­կու­թա­յին կեան­քի մը եր­ջան­կա­բեր սկիզբն է։