Արխիւ

ԱԼՖ­ՐԷՏ ԼՈՐՏ ԹԷ­ՆԻ­ՍԸՆ

Աս­տուած ստեղ­ծեց ու բա­ցաւ այս տա­րին քե­զի հա­մար.
Կե­ցած կա­մուր­ջիդ վրայ.
Քու նաւդ է, ա­յո՛, քու սե­փա­կան նաւդ,
Եւ զայն վա­րո­ղը դուն պի­տի ըլ­լաս։

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

Ամ­բողջ Բնու­թիւ­նը, որ Աս­տու­ծոյ ձե­ռա­գործն է, կը կրէ ան­կեղ­ծու­թեան եւ ան­խար­դախ կա­տա­րե­լու­թեան յատ­կան­շա­կան դրոշ­մը։ Մար­դիկ շատ շատ կ՚ըն­դօ­րի­նա­կեն Բնու­թիւ­նը ա­րուես­տա­կա­նօ­րէն։ Եւ ըն­դօ­րի­նա­կու­թիւ­նը՝ ընդ­հա­նուր ա­ռու­մով, նա­խա­տի­պա­րին կեղ­ծու­մը կամ կրկնու­թիւնն է, եւ ո՛չ իս­կա­կա­նը։

Նախագահ Սերժ Սարգսեան. «Մենք նոր տարի կը մտնենք մեր ուժերուն նկատմամբ վստահութեամբ»:
«Անկախութեան սերունդի ստեղծագործական միտքը կը բանայ աշխարհի յայտնի մշակոյթի եւ գիտութեան օճախներուն դռները»:

Ա­մե­նայն Հա­յոց Տ.Տ. Գա­րե­գին Բ. Կա­թո­ղի­կո­սը Ա­մա­նո­րի առ­թիւ հան­դէս ե­կաւ պատ­գա­մով մը։ Նո­րին Սրբու­թեան կող­մէ Մայր Ա­թոռ Սուրբ Էջ­միած­նէն հա­մայն աշ­խար­հի հա­յու­թեան ուղ­ղեալ այս պատ­գա­մը տե­սասփ­ռուե­ցաւ Հա­յաս­տա­նի Հան­րա­յին հե­ռուս­տա­տե­սու­թեան կող­մէ։ Տա­րե­մու­տէն քա­նի մը վայր­կեան ա­ռաջ Վե­հա­փառ Հայ­րա­պե­տը իր պատ­գա­մին մէջ ը­սաւ

Թոփ­գա­բուի Լե­ւոն-Վար­դու­հեան վար­ժա­րա­նին մէջ 2017-ի տա­րե­մու­տին առ­թիւ տե­ղի ու­նե­ցաւ ա­ւան­դա­կան հան­դէս մը։ Ամ­բողջ դպրո­ցը մեծ խան­դա­վա­ռու­թեամբ դի­մա­ւո­րեց Նոր տա­րին։ Ա­մա­նո­րեան հան­դէ­սը հա­մախմ­բեց վար­ժա­րա­նի պա­տաս­խա­նա­տու­նե­րը, ու­սուց­չա­կան կազ­մը, ա­շա­կերտ­նե­րու ծնող­ներն ու հիւ­րեր։

ԾՈ­ՎԻԿ ԿԱ­ՐԱ­ՊԵ­ՏԵԱՆ

Կի­րա­կի ե­րե­կոյ տանս դի­մա­ցէն ձայ­ներ լսե­ցի՝ խըշ-խըշ-խըշ... ա­կանջս տնկած՝ ար­դեօ՞ք կա­տու է... յան­կարծ դրան զան­գին ձայ­նէն տե­ղէս ցատ­կե­ցի, շտա­պե­ցի՝ ո՞վ է այս ժա­մուն... դրան բռնի­չին վրայ կա­խուած տոպ­րակ մը կար, աջ-ձախ նա­յե­ցայ՝ ոչ մէ­կը... տոպ­րա­կը ա­րի, ձեռ­քերս նուէր­նե­րով լե­ցուած էին, ու ա­նոնց վրայ զե­տե­ղուած նա­մակ մը կար.

ՍԻԼ­ՎԻ ՊԱ­ԼԵԱՆ

Երբ փոքր էինք, ան­համ­բեր կը սպա­սէինք որ ման­կա­պար­տէ­զը կամ դպրոց­նե­րը վեր­ջա­նան ու ձմե­ռուան ար­ձա­կուր­դը սկսի: Դուռ-դրա­ցի տե­ղա­ցի էին եւ ի­րենց Ծնուն­դը հա­յե­րուս Ծնուն­դէն ա­ռաջ կը տօ­նուէր, ու­րեմն ի­րենք ար­դէն ի­րենց նուէր­նե­րը ստա­ցած կ՚ըլ­լա­յին:

Ա­ՐԱՔՍ ՓԻ­ԼԱՒ­ՃԵԱՆ-ԽՏՐԼԱ­ՐԵԱՆ

Մեր հա­րուստ ազ­գա­կա­նը իր մնա­ցոր­դա­ցէն քա­նի մը լի­բա­նա­նեան ոս­կիով իր բա­րի կա­մե­ցո­ղու­թիւ­նը եւ խղճա­հա­րու­թիւ­նը կ՚ար­տա­յայ­տէր, կը փա­փա­քէր բա­րե­գոր­ծու­թեան դափ­նեպ­սակ մը շա­հիլ եւ տօ­նա­կան օ­րե­րու նա­խօ­րեա­կին ու­րա­խաց­նել եղ­բայրս, որ ան­հո­գու­թեամբ եւ դժկա­մու­թեամբ մէկ­դի շպրտեց փու­չի­կէ այդ խեղ­ճուկ Կա­ղանդ Պա­պու­կը...։­

Պատ­րաս­տեց՝
ՎԱՐ­ԴԱ­ՆՈՅՇ ՄԱՀ­ՍԵ­ՐԷ­ՃԵԱՆ

Պա­տաս­խա­նէ՛ եւ շա­հէ՛ ԺԱ­ՄԱ­ՆԱԿ օ­րա­թեր­թի մա­տե­նա­շա­րէն հա­տոր մը։ Խոր­հուրդ մը քե­զի․­ բո­լոր նիւ­թերն ալ հա­մա­ցան­ցի վրայ կրնաս գտնել։ Հե­ղի­նա­կին ա­նու­նին հետ յի­շէ՛ նաեւ հե­ղի­նա­կին ծննդեան ու մա­հուան թուա­կան­նե­րը­․ այս ալ յա­ւե­լեալ աշ­խա­տանք քե­զի։