Արխիւ

Ա­մե­նայն Հա­յոց Տ.Տ. Գա­րե­գին Բ. Կա­թո­ղի­կո­սի տնօ­րի­նու­թեամբ Տ. Յո­վա­կիմ Եպսկ. Մա­նու­կեան նշա­նա­կուե­ցաւ Մեծն Բրի­տա­նիոյ թե­մա­կալ ա­ռաջ­նորդ, ա­զա­տուե­լով Ար­թի­կի թե­մա­կալ ա­ռաջ­նոր­դի եւ Մայր Ա­թո­ռ Սուրբ Էջմիածնի Մի­ջե­կե­ղե­ցա­կան յա­րա­բե­րու­թիւն­նե­րու բաժ­նի տնօ­րէ­նի պաշ­տօն­նե­րէն։

Կեդրոնականի 2014-2015 տարեշրջանի հունձքը ոգեւոր ապրումներով հրաժեշտ առաւ վարժարանէն:
Գումգաբուի մէջ շաբաթավերջին կազմակերպուած շրջանաւարտութեան հանդէսը ստեղծեց մեծ խանդավառութիւն:

Շու­տով պի­տի սկսի Ե­րե­ւա­նի «Ոս­կէ ծի­րան» մի­ջազ­գա­յին 12-րդ շար­ժան­կա­րի փա­ռա­տօ­նը։ Այս առ­թիւ Ե­րե­ւա­նի մէջ սարքուե­ցաւ մամ­լոյ ա­սու­լիս մը։ «Ոս­կէ ծի­րան»ի մի­ջազ­գա­յին կա­պե­րու բաժ­նի ղե­կա­վար Տա­թե­ւիկ Մա­նու­կեան այս առ­թիւ յայտ­նեց, թէ փա­ռա­տօ­նը այս տա­րի յար­գան­քի տուրք պի­տի մա­տու­ցէ հայ շար­ժա­րուես­տի վար­պետ­նե­րուն։

Հինգ տա­րիէ ի վեր «Թէ­քէեան կեդ­րոն» հիմ­նադ­րա­մը կը կազ­մա­կեր­պէ գի­տե­լիք­նե­րու մրցոյթ՝ «Թէ­քէեա­նա­կան ո­ղիմ­պիա­կան», ո­րուն կը մաս­նակ­ցին Հա­յաս­տա­նի եւ Ար­ցա­խի Վա­հան Թէ­քէեա­նի ա­նուան դպրոց­նե­րու ա­շա­կերտ­նե­րը։ Տա­րուէ տա­րի ձեռ­նար­կը ա­ւե­լի մեծ հե­տաքրք­րու­թիւն կը յա­ռա­ջաց­նէ ու կ՚ընդ­լայ­նէ իր ծա­ւալ­նե­րը։

​Բաղրամեան պողոտային վրայ կը շարունակուի հասարակութեան ցոյցը:
Հայաստանի նախագահ Սերժ Սարգսեան ժողովրդականութիւն չվայելող քայլ որակեց կատարուած ձեռնարկները:

Սա­հա­կեան-Նու­նեան վար­ժա­րա­նի շրջա­նա­ւարտ­նե­րը, ո­րոնք նա­խըն­թաց օր ստա­ցած էին ի­րենց վկա­յա­կան­նե­րը, ե­րէկ ի­րի­կուն խրախ­ճան­քով մը նշե­ցին ի­րենց ու­սում­նա­կան կեան­քի յա­ջող ա­ւար­տը։

Վա­գըֆ­նե­րու ընդ­հա­նուր խոր­հուր­դին մօտ փոք­րա­մաս­նու­թեանց ներ­կա­յա­ցու­ցիչ Տոց. Տքթ. Թո­րոս Ալ­ճա­նի ա­տե­նա­պե­տու­թեամբ Ս. Փրկիչ Ազ­գա­յին հի­ւան­դա­նո­ցի «Պի­լէք» սրա­հին մէջ տե­ղի ու­նե­ցաւ փոք­րա­մաս­նու­թեանց հա­մայնք­նե­րէ ներ­կա­յա­ցու­ցիչ­նե­րու երկ­րորդ ժո­ղո­վը։

Հայ Կա­թո­ղի­կէ ե­կե­ղեց­ւոյ ա­ռաջ­նորդ Մե­ծի Տանն Կի­լի­կիոյ Ներ­սէս Պետ­րոս ԺԹ. Թար­մ­ունիի վախ­ճան­ման կա­պակ­ցու­թեամբ Ա­մե­նայն Հա­յոց Տ.Տ. Գա­րե­գին Բ. Կա­թո­ղի­կո­սը ցա­ւակ­ցա­գիր մը յղեց Հռո­մի Քա­հա­նա­յա­պետ Ֆրան­սիս­քոս Ա. Պա­պին։

ԳԷՈՐԳ ՊԵ­ՏԻ­ԿԵԱՆ

Նո­րու­թիւն մը չէ, որ կը բա­ցա­յայ­տեմ: Հա­ւա­նա­բար այս տո­ղե­րը շա­տե­րուն տա­փակ «հնու­թիւն­ներ» թուին կամ ըլ­լան: Բայց ան­պայ­ման կ՚ու­զեմ ը­սել, թէ կ՚ապ­րինք 21-րդ դար, որ տա­կա­ւին իր քա­ռոր­դին չհա­սած՝ ար­դէն մե­զի ազ­գո­վին սկսած է կրկին ան­գամ համ­տե­սել տալ եւ կամ ճանչց­նել՝ տա­ռա­պանքն ու սար­սա­փը, ահն ու մա­հը, ա­ւե­րակն ու ջար­դը եւ նոյ­նիսկ՝ պա­տե­րազմն ու կո­տո­րա­ծը: